woensdag 31 december 2008

Fietsen bij vriesweer

De voorbije maanden werd er quasi elk weekend wel een tocht of tochtje ondernomen. De zondagvoormiddag bij een staalblauwe hemel het herfst- of winterlandschap in, langs kleine dorpjes, boerderijtjes of kasteeltjes, vind ik best wel aangenaam. De tochten gingen onder meer naar de bossen rond de Mont-Saint-Aubert, of het heuvelachtige gebied rond het Bouvelobos.

Daarover werd hier niets geschreven, maar volgens mijn fietscompagnon verdiende de rit van vorige zondag wel een vermelding.
Vanuit Heule door landelijk gebied naar het bos van Houthulst om van daaruit de polders van de Westhoek in te rijden (met een bezoekje bij bekenden in Sint-Jacobskapelle, een charmant dorpje bij de IJzer) en via Nieuwpoort, Middelkerke zowaar een eindje langs de zee te rijden. De terugweg ging via boerenbaantjes langs Werken en Hooglede.
147 km in putje winter, met temperaturen die varieerden van -4°C tot 0°C op het middaguur. Het gevoel in het gezicht, aan handen en voeten denkt u er maar zelf bij...

De route.

N.B. Gisteren/eergisteren een uitstapje op zee vanuit Neeltje Jans in Zeeland en vandaag een dagje naar de Zwalmstreek. Laat dat heldere winterweer maar blijven komen!

zondag 26 oktober 2008

De Waterhoekroute en de Koppenberg

Gisteren vanuit thuisbasis Kortrijk een tochtje gemaakt met D.V. in de Scheldestreek.
Eenmaal we in de Schelderegio waren aangekomen vanuit de Leievallei, hebben we eerst een tijdje de voor ons onbekende fietsroute "De Waterhoekroute" gevolgd.

Toen we echter merkten dat we in de buurt van "het beest" kwamen, in de volksmond ook gekend als de Koppenberg, konden we onszelf niet inhouden.
Jawadde, dit blijf ik toch de zwaarste helling vinden die ik ooit deed in Vlaanderen. Maar als hij droog ligt en er rijden geen zwalpende fietsers in de weg, is het, mits een minuutje op piekhartslag 190+, toch te doen (met mijn 34x25).


Het begin van de Koppenberg in Melden.


De Waterhoekroute nabij het Bouvelobos nabij Gijzelbrechtegem.


Een watermolen (ja, ze bestaan blijkbaar nog!) nabij het Anzegemse gehucht Heirweg.

De route, nogal hoekommetuut gedigitaliseerd (een dikke 95 km).

woensdag 15 oktober 2008

De piste van Roubaix

Sinds de Mont Ventoux/Helletocht quasi niet meer op de fiets gezeten, maar vorige week zondag was het zo'n mooi herfstweer dat S.V., D.V. en ik toch een tochtje naar de wielerpiste van Roubaix deden. Deze vélodrome heeft een mytisch aura rond zich hangen als finish van de "hel van het Noorden" Parijs-Roubaix.


De piste lijkt gewoon publiek open te zijn tijdens het weekend.

dinsdag 7 oktober 2008

Corsica: de GR 20

De GR20 wordt algemeen aanzien als de zwaarste langeafstandswandelroute in Europa.
En dat hebben we (L.V, T.V, P.H en ikzelve T.B.) gemerkt - maar met onze rugzakken van ongeveer 20 kg hebben we toch nog drie etappes gedubbeld (zo liepen we de 4 noordelijkste etappes in slechts 2 dagen).

Indien u zelf overweegt de GR20 te doen: wij hadden tentjes mee, maar hebben die nooit gebruikt. De gites zijn immers toch altijd open (al dan niet met "gardien") en op grote hoogte kan het in oktober al eens fris zijn 's nachts. Probeer vooral het gewicht van uw rugzak zo laag mogelijk te houden, ermee rekening houdend dat er nergens winkels zijn en in de berghutten zelf enkel droge worsten, marsrepen, blikken zuurkool, ed. te krijgen zijn.

Ziehier de routedata.


  • Dag 1: Brussel - Ajaccio - Cozzano

    GPS data

  • Dag 2: Cozzano - Refuge de Prati


    GPS data - 17.29 km en 2048 m geklommen - en wyder ging ne "inlooptocht" oudn...

  • Dag 3: Refuge de Prati - E Capanelle

    GPS data - 18.08 km en 1456 m geklommen

  • Dag 4: E Capanelle - Col de Vizzavona



    GPS data - 17.86 km en 1350 m gedaald
    Verdwaald in de maquis (de Femme Perdu)...

  • Dag 5: Col de Vizzavona - L'Onda



    De "Wall" op het einde van de vallei vanop de Col de Vizzavona, met in de verte de tocht van de dag erna over de crêtes vanuit L'Onda.
    GPS data - 10.05 km en 1164 m geklommen

  • Dag 6: L'Onda - Manganu



    GPS data - 15.03 km en 2084 m / 1922 m geklommen/gedaald

  • Dag 7: Manganu - Ciottulu di I Mori


    GPS data - 20.42 km en 1717 m / 1116 m geklommen/gedaald

  • Dag 8: Ciottulu di I Mori - Tighjettu "Bie Charlie"



    GPS data - 7.68 km en 993 m / 1324 m geklommen/gedaald

  • Dag 9: De Monte Cintu, de hoogste berg van Corsica



    GPS data

  • Dag 10: Tighjettu - Carozzu





    GPS data

  • Dag 11: Carozzu - Calenzana





  • Dag 12-14: The beach in Calvi/Bastia


    Shopping on the Boulevard Paoli in Bastia - mountainbiken op de Cap Corse - ...

  • Dag 15: Bastia - Zaventem
    GPS data

vrijdag 19 september 2008

Lopen: een blik achteruit én vooruit

Ergens op een koude februariavond in 2007 besloot ik dat mijn ongezonde manier van leven niet zo verder kon en ging ik voor de allereerste keer naar de watersportbaan om te lopen. Brrr ja, lopen. Het zot in de kop. Voor mijn studententijd had ik dat immers nog nooit langer dan een paar minuten volgehouden tijdens de verplichte lessen L.O., en wie mij toen kende, kon mij bezwaarlijk verdenken van ook maar enige atletische ambities.

Het verdict die dag in 2007 was: 33 minuten op de 5 km rond de watersportbaan, mits enkele keren stoppen, want in één keer rond de watersportbaan, neen, dat lukte niet.
Tijdens 2007 ging ik vaker lopen en tijdens de zomer stabiliseerde mijn tijd zich rond de 22 à 25 minuten. In de herfst was het persoonlijk record op 5 km: 21m11s.

Ik maakte mij een doel voor 2008: tenminste één keer onder de 20 minuten rond de watersportbaan. De winter ging voorbij zonder enige loopactie, tot ik in de lente plots besloot de Gentse stadsloop van 10 km te doen, zonder enige voorbereiding. Die werd gevolgd door een bergwandelvakantie in Polen, met als resultaat een pijnlijke rechterknie, die mij maandenlang verhinderde te lopen.

Nu, bij het begin van de herfst 2008, is de kniepijn weg en begon ik vorige maand opnieuw. Ik heb nog 3 maanden om mijn doel alsnog te bereiken. Door het vele fietsen en de gezondere levensstijl dit jaar, gaat het lopen beter dan ooit.

Enkele gegevens:

DatumTijd 1e ronde (5km)Tijd 2e ronde (5km)Totaaltijd (10 km)
28/08/20080:30:220:26:000:56:22
8/09/20080:29:200:24:120:53:32
11/09/20080:26:150:22:210:48:36
15/09/20080:25:000:21:110:46:11

Deze week dus nog 46 minuten gelopen over 10 km, waarvan 21 minuten over de laatste 5 km! Ik had het vorig jaar eerlijk waar nooit gedacht.

Maar nu twee weken naar Corsica! Juij!

zondag 31 augustus 2008

De Helletocht

Een laatste stralende zomerdag zorgde ervoor dat ik mijn plannen om het de rest van het jaar rustiger aan te doen met de koersfiets nog even aan de kant schoof.
Gisteren stond Roeselare-Roubaix-Roeselare (de "Helletocht") op het programma, een mengeling tussen delen van Gent-Wevelgem (de Kemmelberg, Zwarteberg, ... in het Vlaams-Franse Heuvelland) en Parijs-Roubaix (de Noord-Franse kasseistroken zoals de Carrefour de l'Arbre en de velodrome van Roubaix). Zo'n 225 km in de streek die ik goed ken.


Nogal hardleers heel wat ondervonden of herontdekt:

  • vertrek vóór de eindlimiet voor de vertrektijd voor de grote toer of je moet tientallen kilometers alleen in de ochtendmist rijden
  • als je over Franse kasseien wil dokkeren, doe handschoenen aan, ook al is het putje zomer of je kweekt blaren in no time
  • zonnecrème is niet geheel overbodig als je uren in zon gaat zwoegen
  • vooral niet 30 seconden stoppen als je in een peloton zit omdat je hoognodig naar het toilet moet, of je ziet dat peloton nooit meer terug
  • de Noord-Franse kasseien zijn van een andere categorie dan de relatief gelijkmatig gelegde en diepe tractorspoor-loze kasseien van de Haaghoek en consoorten en liggen mij niet :-(


Een geslaagde dag, dankzij gelegenheidspartner Michael uit Bitsingen en de naamloze Zannataman, die ervoor zorgde er toch zo'n 100 km in groep(je) gereden kon worden.

De organisatie was in orde, ook al begonnen ze de bevoorradingsposten nogal vroeg op te kramen. Jammer dat L.V. en D.V er niet bij konden zijn!

maandag 18 augustus 2008

De Mont Ventoux

't Zit erop, 't is gedaan. Ziehier een dump van de harde data - de heroïek en de petites-histoires denkt u er maar zelf bij...

De grafieken


De beklimming van de Mont Ventoux vanuit Bédoin, de zogenaamd moeilijkste kant.
Het hellingspercentage in graden en de hoogte in meters is weergegeven.
Je ziet dat de beklimming grofweg in 3 delen kan opgedeeld worden:

  • De "aanloop" van Bédoin naar Saint-Estève: variabele gradiënten van 0 tot 5%.
  • Het lastige stuk in het bos tot aan Chalet Reynard: rond de 8% met pieken tot 11%, hoewel er ook recuperatiezones tussen zitten.
  • Het maanlandschap: van Chalet Reynard tot de top: door de band genomen minder steil dan in het bos, maar toch eindigend met 11%.
De beklimmingen van Malaucène en Sault zou ik ook nog kunnen maken, maar daar ben ik te lui voor.

De foto's

Zicht op het maanlandschap vanop de noordelijke beklimming vanuit Malaucène.

De officiële startlijn in Bédoin.

LV op weg naar een prachtprestatie.

De magnifieke Gorges de la Nesque tussen Sault en Villes-sur-Auzon. Wat een plezier om daardoor te rijden!

De tijden
We hebben de Mont Ventoux meerdere keren langs meerdere kanten opgereden. Hier de tijden, in chronologische volgorde:
  • Malaucène: DV, TB 1u47, LV 2u04
  • Bédoin: TB 1u39, DV 1u44, LV 1u59
  • Sault (slechtst tot bij Chalet Reynard)
  • Bédoin: DV, TB 1u35, LV 1u45
De kilometers: 13/aug - 143.03 km, 14/aug - 113.36 km, 15/aug - 78.85 km, 16/aug - 21.61 km

De accidenten
L'accident a eu lieu hier, en début d'après-midi, peu après 14 heures, sur la route qui descend du Ventoux, du côté de Malaucène. Trois kilomètres environ avant le Grozeau, dans la courbe appelée, ici, "le virage baissé", un cycliste qui descendait du sommet - très vite selon les premiers éléments de l'enquête - a heurté dans un virage le rétroviseur gauche d'un fourgon Renault Trafic qui arrivait en face, et à bord duquel se trouvait une famille originaire de la Sarthe.

Le choc a déséquilibré le cycliste qui a lourdement chuté sur la chaussée. Devant la gravité de son état, cinq sapeurs-pompiers de Malaucène, les premiers sur place, rejoints ensuite par une équipe du Samu de Vaison-la-Romaine, ont fait appel à un hélicoptère du Smur 84 qui s'est posé sur un parking proche du lieu de l'accident, en bordure de la route. Le cycliste, âgé d'une trentaine d'années et de nationalité irlandaise, souffrait notamment d'un traumatisme crânien, d'une perforation de la plèvre et de plusieurs fractures, à la mâchoire et au poignet. Il a été transporté d'urgence à l'Hôpital Nord de Marseille (bron: M. Bertrand, Le Dauphiné - édition 84A du 17/08/2008).

Het drama en de carbon bidonhouders



De Provence
Du peng et du bourseng pour le chieng à la maisong!

Le lavende of is het nu du lavendin?

...ou peut-être une glace de veng?

zondag 10 augustus 2008

Fietsen in Flobecq - Vloesberg

De week van de laatste kansen. 't Is best dat het de laatste week is, want het opladen en op het gewicht letten wordt een steeds zwaardere opgave. Nu is het echt aftellen en uitkijken naar volgende week. Om D.V. te citeren: Mo noaste weke in Vrankryk goak 'k my loatn sljeern wi - nen yskrèm olier en nen yskrèm odoar!

Deze week dus twee laatste tochten:
- Van Gent naar de Damse Vaart en terug via het Drongengoed in Ursel (106 km met een gemiddelde snelheid van 32 km/u)

- Van Gent over Brakel en Ronse naar Kortrijk.

Kortrijk is namelijk de plaats van vertrek en de fietsen moesten er vanuit Gent naartoe gebracht worden - dat kan je er even goed een tochtje van maken. En wat voor één: na wat zoeken vonden we in Vloesberg (Flobecq) de prachtige beklimming van d'Hoppe (uit de E3-prijs) terug.

De voortekenen voor Zuid-Frankrijk waren ampel: halverwege de beklimming - na het stuk in het bos - bevond zich Châlet Gérard en Vloesberg bleek gejumeleerd te zijn met ... Cairanne in Frankrijk, onze verblijfplaats volgende week. Hier zijn hogere machten mee gemoeid.

Toevallig nog een steile beklimming gevonden van 18% (Hurdumont) en ook nog langs de Kanarieberg in het Muziekbos en de Fiertelmeers (op de zuidflank van de Hotondberg) voorbijgekomen. Die laatste kende ik uit de onvolprezen Cotacolencyclopedie van S.V. - en wist dat ze in de buurt lagen. Dat konden we dus niet laten liggen...


De foto toont een zicht op de Kruisberg vanop de beklimming van de Fiertelmeers.
  • Gegevens via Garmin Connect (tijdens een pauze in Dikkelvenne heb ik de timer op "Stop" gezet, vervolgens vergeten terug aan te zetten en dat pas gezien toen in de sequoia van kasteel Lilare in Sint-Maria-Oudenhove ging fotograferen)
Vanaf doe ik geen klop meer.

woensdag 6 augustus 2008

Een beetje verliefd... op Brussel

Gisterenavond werd ik overvallen door de dwingende gedachte een avondlijk bezoek te brengen aan de nationale plantentuin in Meise. Soms moet je niet teveel nadenken, dus bevond ik me vanuit Gent al snel in de Brusselse metro.

Telkens weer wanneer ik in Brussel ben, valt het me op hoe thuis ik me daar voel - een soort van rust daalt er over me neer. De drukte van mensen onderweg, Afrikaanse vrouwen in vol ornaat, Arabieren, Brusseleirs, de geur van ijzer en plastiek en felgekleurde kunst. Enige nostalgie naar vervlogen tijden is me niet vreemd. Mochten sommige mensen niet zeggen dat ik mij nagenoeg overal thuis voel, zou ik zeggen: "Ik zou er kunnen leven, in Brussel"...

Maar goed, Meise. De reden van mijn bezoek was de reuzenaronskelk (Amorphophallus titanum) die er in tijdelijk in bloei stond in één van de serres (meer over deze indrukwekkende plant). Een enkele foto. Ik vond ze mooier dan verwacht.

In het schemerduister maakte ik ook nog een flinke wandeling in het wel zeer groene domein van Bouchout, op zoek naar de mammoetboom die lang op de hoofdpagina van mijn mammoetbomensite stond, maar die ik tot mijn grote schande nog nooit zelf had gezien. Zwaar gehavend aan de stam, maar inderdaad een zeer hoog exemplaar. Ook ging ik snel op zoek naar de grote moerascipres, waarvan ik wist dat de kniewortels vrij goed ontwikkeld zijn, en inderdaad: ruim anderhalve meter - zo groot zag ik ze in België nooit. De pas moest er nog flink ingezet worden om voor sluitingstijd weer aan de dadelpalmen aan de ingang te staan, vervolgd door een avondje Brussel in een zwaar romantisch-nostalische bui.

Vandaag weer wakker worden - ver weg van de piramide op het Rogierplein, de Kapellekerk of de Japanse toren van Laken. Zucht.

zondag 27 juli 2008

De Ardennen

Hoewel het alweer een tijd geleden is dat hier nog iets geschreven werd, is het niet zo dat er in die periode geen kilometers gedaan worden. Integendeel! Met drie zijn we momenteel bezig te trainen voor een Zuid-Frans exploot dat ieder zichzelf respecterend wielertoerist ooit gedaan moet hebben in zijn leven. No need to say more.

In dat kader werd gisteren een geaccidenteerd parcours afgelegd in mijn geliefde streek in de Ardennen: de regio van de Amblève.

Hellingen die op het programma stonden (met ondermeer de Rosier, de Stockeu, côte d'Aissomont en La Redoute), kunnen bewonderd worden in bovenstaand hoogteprofiel.

Onze beklimming van de Thier de Coo, naar mijn mening één van de zwaarste hellingen van België (samen met de Ferme Libert in Bévercé). In de verschrikkelijke bocht in het bos, was het onvervalst harken en zwalpen met mijn 34x25 (piekhartslag 195, snelheid 10 km/u, cadans 54). In de verte kan je de beklimming van de Stockeu zien vanuit Stavelot.

Nog wat getalletjes:

  • afstand: 180 km
  • hoogtemeters (totaal): 2897 m
  • hartslag (gem/max): 129/195 bpm
  • calorieën: 6385 cal
  • cadans (gem): 79 rpm
En volledige data:

Geschreven door Tim Bekaert.